غزل شمارهٔ ۳۱۹ (از بخش شاه نعمتالله ولی » غزلیات) را با خوانش سید جابر موسوی صالحی بشنوید.
نسخهٔ همگام شده را با مشاهدهٔ متن در گنجور ببینید.
فایل صوتی متناظر را میتوانید در قالب mp3 از این نشانی (اندازه ۰٫۳ مگابایت) و در قالب ogg از این نشانی (اندازه ۰٫۴۴ مگابایت) دریافت کنید.
متن خوانش:
دُرد دردش دوای جان منست
خوش دوائی برای جان منست
جان من تاگدای حضرت اوست
شاه عالم گدای جان منست
آن هوائی که روح می بخشد
نفسی از هوای جان منست
بحر ما را کرانه پیدا نیست
انتها انتهای جان من است
من ز خود فانی و به او باقی
این بقا از فنای جان منست
به جفا رو نپیچم از در او
جاودان این وفای جان منست
دل به غیرش اگر کند میلی
نزد سید بلای جان منست